امروز قصد داریم شما را با یکی از مهم ترین مراحل برای ورود به عرصه واردات، یعنی اخذ کارت بازرگانی و قوانین حاکم برآن آشنا کنیم.

فرآیند واردات موضوعی است پیچیده، ولی اگر بخواهیم به طور کلی مفهوم این واژه را بررسی کنیم می توانیم واردات را این گونه تعریف کنیم: واردات فرآیند وارد کردن مواد اولیه، تجهیزات و… به درون کشور با اهداف گوناگون مانند  کسب سود و برطرف کردن نیاز جامعه است.

واردات کالا به سادگی تعریف آن نیست و دارای پیچیدگی های مخصوص به خود است که آشنا نبودن با مفاهیم آن می تواند شما را در این عرصه ناکام بگذارد. برخی از افراد که از این پیچیدگی ها مطلع هستند ترجیح می دهند واردات کالای خود را به شرکت های بازرگانی بسپارند تا خود را از چالش های این فرآیند دور نگه دارند.

گرفتن کارت بازرگانی نقطه شروع تمام فعالیت های وارداتی و صادراتی و به طور کلی بازرگانی است.  فعالیت قانونی افراد در حوزه ی صادرات و واردات منوط به داشتن این کارت است.

برای تمامی فعالیت های وارداتی نیاز به کارت بازرگانی وجود دارد مگر در مواردی که کالا تجاری تلقی نشده و یا معافیت های قانونی وجود داشته باشد که در ادامه به بررسی آن ها نیز خواهیم پرداخت.

– اولین موردی که فرد نیازی به کارت بازرگانی ندارد می توان به آوردن سوغاتی توسط شخص از جایی به کشور مبدا اشاره کرد. در این صورت چون شخص فعالیت تجاری انجام نداده و صرفا اقدام به خرید چندین نوع محدود از تولیدات کشور خارجی نموده است نیازی به کارت بازرگانی ندارد.

– یکی دیگر از مواردی که ضرورت وجود کارت بازرگانی را از بین می برند وارد کردن تجهیزات و ماشین آلات و قطعات مورد نیاز در کارخانه ها برای مصرف همان کارخانه است. این مورد چون به قصد کسب سود به طور مستقیم از کالای وارد شده نیست نیازی به کارت بازرگانی وجود ندارد. البته شایان ذکر است که این نوع واردات باید تحت نظارت و موافقت سازمان صنعت و معدن صورت گیرد.

– اقلامی که برای مصارف پزشکی، آموزشی، تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرند و همچنین مواردی که مورد استفاده ی مشاوران و پیمانکاران قرار می گیرد مانند کاتالوگ ها، نقشه های فنی و کتابچه که فاقد ارزش قیمتی هستند نیز نیازی به اخذ کارت بازرگانی ندارند.

همانطور که پیش تر اشاره کردیم قانون برای برخی از واردات غیر تجاری معافیت هایی در خصوص اخذ کارت بازرگانی وضع نموده است اما در این جا می خواهیم به معافیت هایی در خصوص افراد اشاره کنیم.

برخی از شرکت ها که به مرز نشینان خدماتی ارائه می کنند این اجازه را دارند که برای واردات اقلام مورد نیاز این افراد کالاهایی را بدون نیاز به اخذ کارت بازرگانی وارد کنند. همچنین پیله وران نیز می توانند بدون نیاز به کارت بازرگانی و با (کارت پیله وری) اقلام مورد نیاز استان یا استان های نزدیک به خود را بدون داشتن کارت بازرگانی وارد کنند.

نحوه و مراحل اخذ کارت بازرگانی:

صدور کارت بازرگانی برای همه ی افراد از قبیل حقیقی( عموم مردم) و افراد حقوقی (افرادی که ثبت شرکت انجام داده اند) صادر شود. در ذیل به شرایطی که برای اخذ این کارت مورد نیاز است خواهیم پرداخت:

• نداشتن محکومیت های موثر و غیر قابل جبران(در برخی موارد از بعضی از محکویت ها چشم پوشی می شود)
• داشتن کارت پایان خدمت (برای آقایان)
• داشتن حداقل سه سال سابقه ی فعالیت تجاری که این سابقه باید به تایید دو نفر که خود دارای کارت بازرگانی هستند برسد. یا داشتن مجوز فعالیت تولیدی که با هر میزان سابقه مورد قبول است.
• داشتن دفاتر مالیاتی با ارائه اظهارنامه های مالیاتی
• نداشتن چک برگشتی و داشتن حساب بانکی در یکی از بانک های مورد تایید بانک مرکزی
• دارا بودن کد اقتصادی
• نداشتن شغل دولتی و تمام وقت

اگر شخصی حقیقی بخواهد اقدام به اخذ کارت بازرگانی کند به جز موارد فوق که ذکر شد باید دارای حداقل 23 سال سن، محل کسب مناسب و حداقل دارای مدرک دیپلم نیز باشد. اگر شخص حقوقی اقدام به اخذ کارت بازرگانی کند باید مدارک شرکت ، حسن اعتبار بانکی و همچنین گواهی پلمپ دفاتر را نیز دریافت کرده باشد.

لازم به ذکر است دوره های آموزشی مجزایی برای افرادی که متقاضی دریافت کارت بازرگانی هستند نیز برگزار می شود که شرکت در آن ها الزامی است مگر برای افرادی که رشته ی تحصیلی مرتبط با بازرگانی داشته و با مفاهیم این حوزه به طور کامل آشنایی داشته باشند.

انواع کارت بازرگانی:

تجاری: جهت فعالیت های مربوط به واردات و صادرات.

خدماتی: برای آن دسته از افراد که خدمتی ارائه می کنند و در این راستا نیازمند به واردات اقلامی هستند.

موردی : به صورت موردی و برای یک بار واردات صادر می شود.

تولیدی یا صنعتی: برای صاحبان تولیدی و برای تامین تجهیزات، مواد اولیه و ماشین آلات صادر می شود.